كشاورزي ايران

کشاورزی ايران بدليل مساحت فراوان، الگوهای متنوع زمين شناختی و سطح ارتفاع آن از دريا دارای گونه های بشدت متفاوت آب و هوائی است و به همين دليل فراورده های کشاورزی مناطق مختلف آن به شرايط آب و هوائی بستگی دارد. در جريان برنامه اول توسعه ۴/۲ميليارد دلار در بخش کشاورزی سرمايه گذاری شد. کشاورزی ايران در سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ به ترتيب ۱ و ۴/۵ درصد رشد داشت. ارزش ناخالص فراورده های کشاورزی در سال ۱۹۹۷ به ۲۵ ميليارد دلار رسيد در حاليکه ۲۸ درصد نيروی کار کشور در بخش کشاورزی شاغلند، محصولات آن تنها ۳۰ درصد صادرات غير نفتی ايران را تشکيل می دهد. بر اساس گزارش وزارت کشاورزی ۲۳۷ کارخانه فرآوری مواد غذائی با ظرفيت سالانه ۱/۵ ميليون تن شروع به کار خواهد کرد. خرما محصول اصلی کشاورزی در مناطق جنوبی ايران است که آب و هوائی بسيار گرم دارد. خرمای ايران در جهان شناخته شده است. اين ميوه يکی از محصولات صادراتی ايران است که در کشورهای همسايه از جمله روسيه و همچنين کشورهای اروپائی مشتری فراوان دارد. از ۱۶۳/۶ ميليون هکتار اراضی سطح ايران حدود ۱۱ درصد قابل کشت و زرع است، که از اين ميزان هم ۶۳ درصد هنوز مورد بهره برداری قرار نگرفته است. با توجه به اين موضوع که ۱۸/۵ ميليون هکتار از اراضی زير کشت فعلی فقط ۵۰ تا ۶۰ درصد بهره وری دارند. می توان گفت برای تامين نيازهای داخلی يک هفتم کل اراضی قابل کشت کفايت می کند. پسته به عنوان يکی از مهمترين فراورده های کشاورزی کشور، معرف ايران در اقتصاد جهانی است. از نظر تاريخی پسته را با مفاهيمی چون پشتکار و غرور ملی مرتبط می دانند. پسته در ابتدا بصورت خودرو در بيابانهای وسيع خاور ميانه رشد و نمو کرد. پسته امروزه قلم اساسی خشکبار و يکی از مقوی ترين خوراکی های جهان به شمار می آيد. گفته ميشود مردم عصر حجر در سرزمينی که امروزه ايران می خوانيم و مرکز امپراطوری ايران بوده است، پسته مصرف می کرده اند. در تاريخ آمده که ملکه بلقيس سبا با نمونه ی اعلی پسته از مهمانان دربارش پذيرائی می کرد. در حال حاضر ايران بيش از هر کشور ديگر در جهان پسته توليد و صادر ميکند. زعفران مهمترين محصول کشاورزی ايران است که بسيار خوش طعم، گران قيمت و در دنيا بی نظير است. استان خراسان در شمال شرقی کشور مهمترين توليد کننده زعفران است و به طوری که برای نمونه در سال ۱۹۹۹، ۶۹ تن زعفران به ارزش تقريبی ۲۷/۸ ميليون دلار از اين استان به خارج از کشور صادر شده است. در خراسان بيش از ۱۲۰ نوع زعفران با رنگ و بوی متفاوت يافت می شود. زعفران تجاری از ميله قرمز رنگ پرچم گل زعفران به دست می آيد. گياه زعفران در فصل پائيز علاوه بر ايران در کشورهائی چون هند، يونان و اسپانيا به گل می نشيند. زعفران را معمولا رشته رشته يا کوبيده شده عرضه می کنند. که هر يک در آشپزی موارد استفاده خاصی دارد. زعفران هر چه رنگ بيشتری پس بدهد قيمتی تر است. رنگ زعفران تعيين کننده بو و طعم آن است. همچنين ميوه های ديگر، داروهای گياهی، خشکبار و ادويه جات ديگری نيز وجود دارند که ارزش صادراتی دارند. برخی از کارخانجات محصولات مختلف خود را به کشورهای اروپائی، شوروی سابق و بويژه آمريکای شمالی همچون کانادا صادر می کنند..