خسارت زلزله احتمالی تهران

خسارات زلزله احتمالی تهران بخش اول در فروردین ماه سال 1378 بنا به درخواست دولت ایران ، آژانس همکاری های بین الملی ژاپن " جایکا" که نماینده رسمی و مسئول اجرای طرح های همکاری های فنی دولت ژاپن است ، گروه مطالعاتی خود را به تهران اعزام کرد تا مطابق مقررات ایمنی و آیین نامه های جاری کشور ژاپن ، مطالعاتی را پیرامون زلزله ای احتمالی تهران انجام دهد. گزارش نهایی این مطالعات که با همکاری ( مرکز مطالعات زلزله و زیست محیطی تهران بزرگ) و (جایکا) صورت پذیرفت ، پس از 18 ماه ، در آذر ماه سال 1379 تحت عنوان {ریز پهنه بندی لرزه ای تهران بزرگ } انتشار یافت. مطالعات جایکا که 22 منطقه کلان شهر تهران را فرا می گرفت .بر دو هدف اصلی استوار بود : تهیه نقشه هایی برای تهیه طرح پیشگیری از بحران شهری و منطقه ای در گستره تهران بزرگ و ارائه توصیه هایی برای کاهش اثرات بحران ناشی از زلزله . در این مطالعات که بر پایه اسناد و گزارش هایی که بیشتر توسط محققان ایرانی و خارجی تهیه شده بود ، ویژگی های گسل های فعال اصلی در تهران و اطراف آن مورد بررسی قرار گرفت. از میان بسیاری از گسل های فعال در منطقه ، احتمال فعال شدن سه گسل بیش از همه تشخیص داده شد: گسل مشاء ، گسل شمال تهران و گسل جنوب شهر ری. گسل مشاء (مشاء فشم)که حدود 200 کیلو متر طول دارد از گسل های اصلی البرز مرکزی است. گسل شمال تهران در دامنه رشته کوه البرز با طول حدود 90 کیلومتر قرار دارد و از کن تا لشکرک ادامه می یابد. گسل جنوب و شمال شهر ری نیز از شاخص ترین گسل های در دشت های جنوبی تهران هستند و حدود 30 کیلومتر طول دارند. چهار سناریوی زلزله مطالعات جایکا بر پایه مطالعات و تحقیقات انجام شده بر روی گسل های عمده تهران و اسناد تاریخی زلزله هایی که از سال 743 میلادی در تهران واقع شده ، چهار سناریو ی زلزله برای تهران در نظر گرفته شد.سه سناریو مربوط به فعال شدن سه گسل اصلی شهر تهران است.... .